Pravo na novčanu socijalnu pomoć pripada pojedincu, odnosno porodici, koji svojim radom, prihodima od imovine ili iz drugih izvora ostvaruju prihod manji od iznosa novčane socijalne pomoći utvrđenog Zakonom o socijalnoj zaštiti.

Jednokratna pomoć je pomoć koja se obezbeđuje licu koja se iznenada ili trenutno nađe u stanju socijalne potrebe kao i licu koje se upućuje na domski ili porodični smeštaj, a koje nema sredstava da obezbedi odeću, obuću i troškove prevoza neophodne za realizaciju smeštaja.

Pravo na dodatak za pomoć i negu drugog lica ima osoba kojoj je zbog prirode i težine stanja, telesnog ili senzornog oštećenja, intelektualnih poteškoća ili promena u zdravstvenom stanju neophodna nega i pomoć za obavljanje aktivnosti radi zadovoljavanja osnovnih životnih potreba.